Hey gidi koca çınar,
Çakı gibiydin gençliğinde.
Gözü pek bayrak açar,
Savunurdun hakkını her yerde.
Neler gördün geçirdin,
Ne olaylara tanıklık ettin,
Yılmadın göğüs gerdin,
Düşünmedin kendini bir kere.
Yaşın geçti, kalmadı gençlik,
Anlamadan oluverdin yetmişlik!
Kendine yakıştıramıyorsun,
Serde var ya yiğitlik.
Nasıl geldim diyorsun bu hale,
Düşünmezdim kendimi böyle.
Hayat beni ne hale getirdi,
Nerede o kalabalık!
Değer verdiklerim nerde?
Ecir Uğur Küçüksille
ecir tarafından yazılmış tüm yazılar
ALIŞIRSIN
Ya söylediklerin yanlış anlaşılır,
Ya da sağa sola farklı aktarılır,
Haķķında dedikodular yapılır,
Bir de üstüne şucu bucu diye yaftalanırsın.
Duyunca şaşırır inanamazsın,
Oturur söylediklerinin hesabını yaparsın,
Toplarsın çıkarırsın,
İşin içinden çıkamazsın.
Derdini anlatmaya çalışır, anlatamazsın,
Susarsın, susturamazsın,
İçin sıkılır, bunalırsın,
Sonra, maalesef alışırsın!
Ecir Uğur Küçüksille
ÖNCE KENDİNE BAKMALI
Herkes sütten çıkmış ak kaşık,
Kimse dönüp aynaya bakmıyor.
Birbirinin arkasından konuşup,
Eleştirmeyi kendisine hak biliyor.
Kimisi ideolojiden dem vuruyor!
Kimisi bir bilenin peşinden koşuyor!
Kimiyse sürü psikolojisine kapılıyor!
Kimse oturup sakince düşünmüyor.
Sonra, vay efendim ülke nasıl kurtulur!
İnsanlar biraz bağımsız düşünebilse,
Hakka hukuka riayet etse,
Su yolunu bulacak kendince.
Ecir Uğur Küçüksille
AĞLARIM
Ne zaman hüzünlü bir şarkı çalsa,
Ne zaman vuslata dair bir şiir okunsa,
Ne zaman zihnimde mazi canlansa,
Sen gelirsin aklıma, anar ağlarım.
Aşk pınarından kana kana içtiğim günler,
Senin uğruna her şeyi yaktığım günler,
Geceyi gündüzü birbirine kattığım günler,
Gelir aklıma, anar ağlarım.
O anılar ki, her seferinde yaralar beni,
Gelir aklıma o soru, şimdi nerede ki?
Mutlu mu yoksa derbeder mi?
Derdime dert ekler, yanar ağlarım.
Ecir Uğur Küçüksille
TUTKU
Bir tutkusun bende,
İçimden söküp atamadığım.
Sırtını dönüp gitsen de,
Ömür boyu unutmayacağım.
Ve seni her hatırladığımda,
Heyecandan yerimde duramayacağım.
Ecir Uğur Küçüksille
EN BÜYÜK HATAM
En büyük hatamsın hayatımda,
Umarsızca sırtımı dayadığım.
Bir kez olsun arkama,
Dönüp bakmaya utandığım.
Toz kondurmadım sana hiç,
Kendimi kaybettim sende.
Aklıma söz geçirdim ama,
Söz geçiremedim gönlüme.
Şimdi sen gününü gün ediyorsun,
Ben zorlu bir seyr ü seferde.
Umarım bir gün tadarsın,
Bana yaşattıklarını sen de.
Ecir Uğur Küçüksille
ANNE
Sever yürekten, karşılıksız bir ömür boyu,
Şevkatli kollarını açar dolu dolu,
Feda eder herşeyini, düşünmez hiç sonunu,
Çilekeştir, içinde yaşar her duyguyu,
Razıdır kıyamaz evladına, hep affeder yavrusunu
Ebediyyen ödenmez hakkı hukuku,
Lal olur diller üzgün görünce onu,
Annedir o her zaman aranır yokluğu.
Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE
HİÇLİK
Kocaman bir hiçliğin ortasında,
Açgözlü insanlarla sarılmış dört yanım.
Yalan! Peşinde koştuklarınız diyorum,
Bağırıyorum, sesimi duyuramıyorum.
Öyle kapılmışlar ki hayat işlerine!
Kapatmışlar kulaklarını başka her şeye.
Ben diyorlar, daha fazla istiyorlar,
Saldırıyorlar gördükleri her şeye.
Farkında olabilse herkes keşke,
Hiçliği içinde sindirebilse.
Çok farklı olurdu dünya,
Mutluluk verirdi herkese.
Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE
YARAM DERİNDE
Konuşup da tuz basmayın yarama,
İçin için kanıyor, dinmedi sızısı halâ.
Herkes geçer, sabret diyor ama,
Takatim kalmadı dayanmaya.
Yaram derinde, göremez kimse,
Yüzüm güler, içim virane.
Bilmem nasıl düştüm bu derde,
Lokman Hekim gelse bulamaz çare.
Dermanım sende serv-i revânım,
Sevgin benim ab-ı hayatım.
Gel beni rüsva eyleme,
Gönül pınarının her damlasına muhtacım.
Ecir Uğur Küçüksille
İNSANOĞLU İŞTE!
Kaldım dört duvar arasında,
Her yeni gün bir öncekinin kopyası.
Farklı kılmak adına uğraşıyorum ama,
Değişmiyor, sanki alın yazısı!
Sonra, düşündüm de kendi kendime,
Sen değil miydin bunu isteyen?
Her gün yoğunluktan şikayet eden!
Hayatın normal devam ederken.
Nankör diyorum insanoğlu,
Her şeyden şikayet ediyor.
Şükretmek için değil,
Şikâyet etmek için bahaneler arıyor.
Ecir Uğur Küçüksille