SEN BENİ HİÇ TANIMAMIŞSIN

Önce, yüz çevirdin bana,
Kafanda kurduğun oyunlarınla.
Sonra, atıp tuttun hep hakkımda.
Susup boyun eğecek mi sandın ?
Sen beni hiç tanımamışsın.

Hep evet diyorlar etrafındakiler sana,
Alışmışsın hep haklı olmaya !
Çok konuşup boş konuşup,
Sorun yaratarak bana.
Gelip biat eder mi sandın ?
Sen beni hiç tanımamışsın.

Etrafında birkaç dalkavuk,
Sen susuyorsun,
Onlar konuşuyor abuk sabuk.
Sanıyorsun işin içinden sıyrılıyorum çabuk.
Safım ama aptal değilim, yanılıyorsun.
Sen beni hiç tanımamışsın.

Oturduğun koltuğa güveniyorsun,
O koltuktan kimler gelip geçti düşünmüyorsun.
Koltuğuna saygı gösterenlere inanıyorsun.
Beni de onlardan mı görüyorsun ?
Sen beni hiç tanımamışsın.

Sanır mısın beni yıldıracaksın ?
Sanır mısın korkutup kaçıracaksın?
Sanır mısın hep konuşarak susturacaksın ?
Sen beni hiç tanımamışsın.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Ne çabuk tüketiyoruz günleri,
Anneler Günü, Babalar Günü, Kadınlar Günü…
Anlamlar yükleyip bir gün yaşıyoruz,
Sonra unutuyoruz herşeyi.
Oysa her gün önemli,
Anneler, babalar, kadınlar…
Ne kadar klavye insanı olduk,
Kutlamalarımız bile anlamsız !
Sadece sosyal medyada paylaşılan bir cümle.
Bunda bile ifade edemiyoruz, etmiyoruz kendimizi,
Bir söz, bir resim paylaşarak geçiştiriyoruz herşeyi.
Yazık insan olup göstermiyoruz, gösteremiyoruz her gün,
O bir gün gösterdiğimiz hassasiyeti.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Sevdim seni her halinle,
Düşünmeden bir kez bile.
Gönül verdim, ömür verdim,
Hiç bitmeden sürsün diye.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Delice sevmek,
İliklerine kadar hissetmek sevgiyi.
Yerinden çıkacakmış gibi kalbinin çarpması,
Ama, demir parmaklıklar arkasına hapsetmek düşüncelerini.

Hep acabalarla boğuşmak,
İçin için yemek kendini.
Ve bir gün başkasıyla görmek,
Derin sulara gömmek bütün hayallerini.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Hep sus, aman konuşma dediler,
Ne olursa olsun alttan al dediler.
Makama, ünvana tamah ettirdiler,
İçimdeki toprağı dağa dönüştürdüler.

O dağ ki her geçen gün eritti beni,
Hayatta sağdan sola savurdu beni.
Gerçekleri geç de olsa gördüm ama,
Ömrümü yedi, hayata küstürdü beni.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Her gün dışarı çıkmak için çıktığın kapıdan,
O gün bir tren kalkacak.
Ve bu trenin geri dönüşü olmayacak.
Sessizce bakacaksın sevdiklerinin arkasından,
Bunun bir son olduğunu bilir gibi.
Kimi iyiydi diyecek, kimi kötüydü.
Kimi erkendi diyecek, kimi iyi ki göçtü !
Kimi eli boldu diyecek, kimi ne götürdü ?
Anlayacaksın boşa heba etmişsin bir ömrü,
İşte tek gerçek bu!
Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Bilmem! Düşünür müsün o güzel günleri ?
Sahilde el ele verip yürüdüğümüz geceleri,
Mehtabı seyrederken erittiğimiz saatleri,
Ben o günleri düşünüp de ağlar oldum sevdiğim.

Ayrıldığımız gün hayatımda bir kabus sanki,
O gün bugündür gönül kapım kilitli.
Ne olur dön, aç, gir de içeri,
Gördüklerim rüya olsun, bu kabustan uyandır beni.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Bir çığlıkla başlar bütün hikaye,
Herkes etrafında olur pervane.
Sanırsın hayat geçecek böyle,
Gerçeklerle yüzleşirsin büyüdükçe.

Büyümek en büyük hayalindir,
Sanırsın büyüyünce hayat keyiflidir.
Oysa bir sorsan büyüklerine,
Senin yerinde olmak için neler neler verir.

Böyle geçecek hep hayat,
Hep bir sonraki adım hayalin olacak.
Ama hiç bir zaman unutma!
Bir sonraki adımda bir önceki adım aranacak.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Ne çok sevmiştim seni delicesine,
Bir değil bin defa ölürcesine,
Uğruna ömrümü verircesine,
Sen benim hayallerimi yıkıp da gittin.

Ümid ufkum karardı sen gidince,
Hayatım yokluğunda bir bilmece.
Sensizliği yudumluyorken içki kadehlerinde,
İnan acı çığlıklar kopuyor yüreğimde.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Bak dedim yanımdaki gence,
Bak, alnımdaki derin çizgilere.
Bunların her biri,
Hayatta aldığım darbelerin eseri.
Biri az, biri çok hepsi derinden yaraladı beni.
Kimisinde; dost bildiklerim beni sırtımdan vurdu,
Kimisinde; yola beraber çıktıklarım beni yapayalnız ortada koydu,
Kimisinde: iftira attılar ben mücadele ettim, etrafımdakiler sustu.
Bunları dinleyen genç sordu merakla!
Tecrübelisin artık yıkılmazsın değil mi hayatta ?
Acı bir gülümsemeyle dedim ki;
İnsanlarda bu iki yüzlülük ve menfaatçilik,
Bende de bu insan sevgisi oldukça,
Daha çok darbe yerim, daha çok çizgi eklerim alnıma.

Ecir Uğur Küçüksille