Kategori arşivi: Şiir

BÜYÜDÜKÇE

Büyüdükçe küçülmeli insan,
Davranışlarıyla örnek olmalı.
Gururlanmamalı olduğu noktadan,
Nereden geldiğini unutmamalı.

Diline vurmamalı elde ettikleri,
İnsanları kendisinden uzaklaştırmamalı.
Hep ben dememeli,
Herkese saygılı olmalı.

Dinlemeli kendisini eleştirenleri,
Yanında tutmamalı dalkavukları.
Zaman geçerken bir su gibi,
Kaybetmemeli kazandıklarını.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

BU DÜNYADA

Ne çok övülen,
Ne çok kendini öven.
Sadece haddini bilen,
Bir insan olmalı bu dünyada.

Ne kimseye kösteklik eden,
Ne kimseden destek isteyen.
Allah’a güvenip kendi kendine yeten,
Bir insan olmalı bu dünyada.

Ne hayata küsen,
Ne hayata küstüren,
Etrafına neşe veren,
Bir insan olmalı bu dünyada.

Ne bir eksik,
Ne bir fazla.
Nasip etmesin Allah’ım
Haketmediğini bu dünyada.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

ANLADIM

Bugün bir kez daha anladım,
Çileli yılların ardından koşarken ne kadar yorulduğumu.
Boş hayaller peşine düşerek,
Yapmam gereken bir çok şeyi unuttuğumu.

Gençlik hevesiydi belki de hepsi,
O an ulaşılması gereken hedeflerdi,
Kimisi gerçekleşti, kimisi gerçekleşmedi,
Bir bahar yeli gibi geldi geçti.

Şimdi;
Saçlarımda aklar,
Gözlerimde yaşlar.
Hala yüreğimi dağlar,
Beni benden alan,
Yıllar, yıllar, yıllar.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

GÜVENME

Kapıyı kapatırken dikkatli ol,
O kapıya dönebileceğini unutma.
İyi düşün, özgür ol,
Sonra kafanı duvarlara vurma.

Güvenme sana verilen sözlere,
Başkalarının aklıyla hareket etme.
Gün gelir, güvendiğin dağlara kar yağar,
Ortada kalıverirsin yapayalnız öylece.

Hep kendin ol, girme kimsenin etkisine,
Emeğinle gel bulunduğun mevkiye.
Olur da düşersen bir zalimin eline,
Ömrün boyunca başının etini yer,
Seni ben oraya getirdim diye.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

BENİM VATANIM

Gücü olmayanın sırtından para kazanılır,
Gücü olmayana adalet uygulanır,
Gücü olmayandan hırs alınır,
Benim vatanımda.

Birileri karın tokluğuna çalışır,
Birileri lüks araba almak için yarışır,
Bu durum herkes için sıradanlaşır,
Benim vatanımda.

Menfaat olmayana selam verilmez,
Makamı olmayana ceket iliklenmez,
Yıllar geçer bu durum değişmez,
Benim vatanımda.

Ayın sonunu zor getirir asgari ücretli,
Birileri der asgari ücret gayet yeterli.
Buna göre en zor durumda milletvekili!
Benim vatanımda.

Okumak zor gelir insanıma,
İnanır kendisine her anlatılana.
Böyle olunca şaşırmamak gerek durumumuza,
Allah getirsin aklımızı başımıza.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

BÖYLE DÜŞÜNEMEZSİN

Birer birer toprak olurken gencecik fidanlar,
Yavrusu yerine taş basarken bağrına, gözü yaşlı analar,
Bir kenara çekilip bana ne diyemezsin,
Etrafında olanları görmezden gelemezsin,
Herşeyden önce insansın, böyle düşünemezsin.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

DERT, DEVA

Kime sorsan, herkesin var bir derdi,
Belki küçük, belki büyük.
Yüzlerdeki tebessüm aldatmasın seni,
İçine giriversen kalbi kırık, dökük.

Her zaman sor eşe dosta, bir hal hatır,
Belki söyleyemediği bir derdi vardır.
Olmaz deme benden çare,
Belki söyleyeceğin bir söz o derde devadır.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

SAĞLIK

Sağlıklı nefes alabildiğin her an,
Sana verilmiş en büyük armağan.
Başka mutluluk arama hayatta,
Ulaşılamaz hiç bir amaca sağlık olmadan.

Ecir Uğur Küçüksille

OLMUYOR

Ne seninle ne de sensiz olmuyor,
Gönül ne desem ne etsem dinlemiyor.
Yokluğun boğazımda bir düğüm çözülmüyor,
Her an yüreğimde fırtınalar kopuyor.

Meğer gözlerinmiş, hayatımı ışığıyla aydınlatan,
Meğer attığın şen kahkahalarmış, hayatıma neşe katan.
Meğer yüreğinmiş, zor günlerde demir attığım liman.
Öyle derin bağlanmışım sana farkında olmadan.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

BİR NESİL GELİYOR

Bir nesil geliyor,
Pranga vurulmuş beynine.
Çılgın dalgalarla savrulan denizde,
Bilinçsizce giden, rüzgarın götürdüğü yere.

Programlanmış bir makine sanki,
Sadece verilen komutları yerine getiren.
Kendisine verilen beş şıktan,
Birini işaretleyebilen.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE