Yaftalamak kolay bir insanı,
Gerçeği bilmeden insafsızca.
Arkasından konuşmak,
Umarsamadan sağda, solda.
Sorulmaz hiçbir zaman,
Gerçek mi, yalan mı diye?
Sorulsa da usuleten,
Çekilmiştir ipin bir kere.
Anlatamazsın derdini,
Ne kadar debelensen de.
Hep duyarsın aynı sözleri,
Kalırsın, sessiz biçare.
Yafta derler,
Çamur at izi kalsın derler,
Seni anlamaz,
Söylerler, söylerler, söylerler.
Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE
Gün geceye dönmesin diyorum,
Şehit haberlerini duymayayım diye.
Benim içimi bir yakan ateş,
Ailelerin yüreğini bin yakmasın diye.
Davulla, halayla gönderilen yiğitlerin,
Şehadet haberleri geliyor da bir bir.
Bu durumda bile derdi benim milletimin,
Doğru, benim siyasi düşüncemdir.
Kim,nasıl ödeyecek bu şehitlerin haklarını?
Kim koruyup kollayacak geride kalanlarını?
İsim verip beni güldürmeyin,
Hepsi bağırıp çağırıp, yerinde oturan koltuk sevdalıları.
Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE
Yazılsa okunmuyor,
Okunsa anlaşılmıyor,
Anlaşılsa uygulanmıyor.
Ama bir durum var,
Yıllardır hiç değişmiyor.
Hep şikayet ediliyor!
Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE
Mutluluklar paylaştıkça büyür,
Hüzünler paylaştıkça küçülür.
Bütün bunları içinde yaşayıp da,
Sağlıklı olan insan gördün mü hiç?
Çok para çok sorumluluk getirir,
Sorumluluk omuzlara yük bindirir.
Bu bilinçte olup da,
Zenginlik isteyen insan gördün mü hiç?
İyilik yapmak insana huzur verir,
İyi insan ayrıştırmaz, birleştirir.
Alçakgönüllü olup da,
Kötülük isteyen insan gördün mü hiç?
Hayat sınavlarla dolu bir mekteptir,
Sınavlarda sorular rastgele gelir!
Bütün bunları bilip de,
Hazır olan insan gördün mü hiç?
Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE
Ne parana güven, ne dostuna,
Ne de ayaklarını yerden kesen makama.
Hepsi bakar, ayağının ufak bir takılmasına,
Bir bakarsın, yapayalnız kalmışsın ortada.
Kırdığın kalpler,
Geri çevirdiğin eller,
Yukarıdan baktığın gözler,
Hepsi bir bir canlanıverir dimağında.
Ah! Dersin ama,
İş işten geçmiştir.
Başın önde, yüreğin buruk,
Bakamazsın kimselerin suratına.
Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE
Leyla’yı bulmak için çıktım yollara,
Sevdayı arayan bir aşığım ben.
Mecnun misali katlanırım her zorluğa,
Sevdayı arayan bir aşığım ben.
Razıyım dağlar, tepeler aşmaya,
Şu kainatta kaybolmaya,
Enginlerden geçip, onu bulmaya.
Sevdayı arayan bir aşığım ben.
Bir gonca gül olsan gülizarda,
Bir kum tanesi olsan sahrada.
Rahat yok bana,
Seni bulmadan bu dünyada.
Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE
Seven sevmiş sana ne dedi,
Arı her çiçeğe konar mı dedim?
Ama onlar mutlu dedi,
Mutluluk, çiçeğin dikeni batana kadar dedim.
Ecir Uğur Küçüksille
Gecem yok, gündüzüm yok,
Her an aklımda sen varsın sevdiğim.
Hasretin bağrımda saplı bir ok,
Dön de bitsin bu ayrılık gayri meleğim.
Çekmeyen bilmez ayrılık acısını,
Sevdalının yüreğine verdiği sancıyı.
Kanadı kırık kuşlar gibiyim,
Dön de bitsin bu ayrılık gayri meleğim.
Dön ki gülsün yüzüm,
Dön ki belli olsun gecem, gündüzüm.
Sevgine muhtacım, açım, susuzum,
Ne olur dön, üzme beni iki gözüm.
Ecir Uğur Küçüksille
Dil yalan söylese de,
Gözler saklamaz gerçeği.
Dilin sözü göze geçmez,
Biliyorsun değil mi?
Dilinle zehirlediğin gönülleri,
Sözünle kırdığın kalpleri,
Yok saydığın, soldurduğun hevesleri,
Biliyorsun değil mi?
Sızlamıyor yüreğin,
Gerginlikten besleniyor kalbin,
Soluk yüzler sevincin,
Biliyorsun değil mi?
Bir gün tanıyacak herkes seni,
Öğrenecek gerçekleri.
Saklanacak yer arayacaksın,
Biliyorsun değil mi?
Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE
Yanıbaşımdasın ama,
Gözlerin git der gibi bakıyor bana.
Mutlu olacaksan çekinme söyle,
Gem vurma içindeki duygulara.
Kalbim paramparça olacak belki,
Yüzüm gülmeyecek bir daha.
Senin saadetin bana yeter,
Ben yapayalnız kalsam da.
Seversin yeniden birini deyip avutma beni,
Ben, ilk senle aşka yelken açtım,
İlk seni sevdim,
Sensizliği değil, bir ömür boyu seni hayal ettim,
Nasıl unutabilirim ki?
Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE