Biri har vurup harman savuruyorken,
Biri meteliğe kurşun atıyorsa.
Biri gününü gün ediyorken,
Biri yarını düşünüyorsa.
Biri işini hemen gördürürken,
Birine sıranı bekle deniliyorsa.
Biri şunu yemem bundan sıkıldım derken,
Birinin açlıktan nefesi kokuyorsa.
Birisi haksızlığa uğrarken,
Diğerleri susuyorsa.
Çalışan değil adamını bulan yükseliyorsa,
Bireylere giyimine, mevkisine, parasına göre davranılıyorsa,
Menfaat için şekilden şekile giriliyorsa,
Bütün bunların olmasına göz yumuluyor,
Ama herkesin ağzında hak, hukuk, adalet kelimeleri dolaşıyorsa,
Sormak istiyorum konuşanlara,
Ağzınızdan çıkanları kalbiniz tasdik ediyor mu?
Varlığı kadar dert yokluğu da,
Kime sorsan derdi onunla.
Sağlık her şeyden önemli ama,
Şifa bulmak bile parayla!
Varken isteyenlerden başını alamazsın,
Yokken sen ararsın cevap bulamazsın.
Ne yaman bir çelişkidir bu yaşanan,
Olsa da olmasa da kimseye yaranamazsın.
Çok olan harcamaya kıyamaz,
Yok olan bulup harcayamaz.
İnsanlar hep şikayet eder de,
Asırlardır buna bir çare bulunmaz.
Dün bir mektup geldi sıladan,
Hem okudum hem ağladım.
Yar demiş özledim candan,
Dayanamadım, karalar bağladım.
Demiş, her gün seninle doğuyor güneş,
Her gün seninle batıyor.
Gözlerim her yerde seni arıyor,
Halimi gören sana ne oldu diyor?
Hem okudum hem ağladım.
Çabuk yazmış çabuk gel,
Gün geceye varmadan,
Gönderdiğin çiçekler solmadan,
Ayrılık acısı daha fazla vurmadan,
Çabuk gel…
Hem okudum hem ağladım.