Kategori arşivi: Şiir

BİR GÜN

Eğer bir gün yıllar sonra,
Yine yolun düşerse İstanbul’a,
Gidersen Galata Rıhtımı’na,
Oturursan o buram buram mazi kokan banklara,
Ve dalıverirsen esen meltemin de etkisiyle aşk dolu yıllara.
Benim için de derin bir ah çek sevdiğim,
Selam söyle hatıralara.

Ecir Uğur Küçüksille

BÖYLE GEÇTİ BİR ÖMÜR

Göz yaşlarım nehir olur akar yüreğime,
Dertlerim ateş olur yanar ciğerimde.
Ahvalimi kimseye belli etmem de,
Yerim için için kendimi gün geçtikçe.

Anlat atma diyorlar içine,
Söyle düşündüğünü herkese.
Söylemek kolay, ya sonrası!
Korkarım kırılır, acı çeker diye.

Heder ettim kendimi,
Bulamadım ne saygıyı ne sevgiyi.
Böyle böyle bir ömür geçti de,
Kimse bilmedi ne kadri ne kıymeti.

Ecir Uğur Küçüksille

HAYAT BU

Mutluluk da hüzün de var,
Şu fani dünyada.
Belki bugün belki yarın,
Mutlaka uğrayacak hayatına.

Ne mutluluktan sarhoş ol,
Ne hüzünden tarumar.
Sen kendinden emin ol,
Hayat yolunca akar.

Ecir Uğur Küçüksille

SEN DE YAN

Gülen yüzüm soldu,
Yüreğim acıyla doldu,
Mutluluk bana haram oldu,
Sen de yan, mutlu olma emi!

Darmadağın oldu hayatım,
Soruyorum neydi aradığın?
Bir kez olsun sebep sunmadın,
Sen de yan, mutlu olma emi!

Cevapsız sorular kemiriyor içimi,
Savruluyorum boşlukta, bir öte bir beri.
Karanlıkta yalnız bıraktın ya beni!
Sen de yan, mutlu olma emi!

Ecir Uğur Küçüksille

BEN, KEYFİM VE KÂHYASI

Ben, keyfim ve kâhyası,
Hayat felsefesi olmuş bu.
Dünya yıkılmış umurumda mı!
Önemli olan ucu bana dokunuyor mu?

Gencim ben genç,
Bunun farkında mısın?
Ben, keyfim ve kâhyası,
Başkası bana karışmasın!

Ders çalış diyorlar,
Ben bunu nerede kullanacağım ?
Araştır öğren diyorlar,
O zaman niye okuldayım !

Ben, keyfim ve kâhyası,
Biz gayet mutluyuz.
Lütfen nasihat verip,
Benim keyfimi bozmayın.

Ecir Uğur Küçüksille

NİCE İNSANLAR TANIDIM

Nice insanlar tanıdım.
Girdiği ortama neşe,
Yüzlere tebessüm,
Gönüllere huzur veren.

Nice insanlar tanıdım.
Girdiği ortamı zehirleyen,
Hayata küstüren,
Kötülükten beslenen.

Nice insanlar tanıdım,
Sahibinin sesini dinleyen!
Kişiliği ortama göre şekillenen!
Ne için yaşadığı bilinmeyen!

Ecir Uğur Küçüksille

BİR BİLSEN

Şu çileli hayat yolunda,
Ne badireler atlattim bir bilsen.
Dayanamaz ağlardın,
Tutardın sıkıca ellerimden.

Anlat diyorsun bazen,
Duymak istiyorum gerçekten.
Götürme beni o günlere,
Göz yaşlarımı tutamam ben.

Geçmişinle sevdim seni diyorsun,
Her zaman yanındayım ben.
Varlığın güven veriyor bana,
Kurtarıyor acı geçmişten.

Ecir Uğur ĶÜÇÜKSİLLE

BEN

Kendi halimde bir başımayım,
Benimle uğraşıp sabrımı taşırmayın.
İşimi yapan görev adamıyım,
Gittiğim yollara taş koymayın.

Yanlışa doğru dememi beklemeyin benden,
İster sevin ister sevmeyin böyleyim ben.
Birey olmak fikir sahibi olmak demek,
Dilsiz şeytan gibi susup dinleyemem.

Mal da sizin olsun, makam da mevki de,
Yok zerre heves içimde.
Önüme dünyayı getirip serseler de,
Dönüp bakmam, yoktur gözüm hiçbirinde.

İşte geldim işte gidiyorum,
Belki yolun ortasında belki sonundayım.
Soranlara hep söylüyorum,
Tatlı bir tebessümle anılmak tek amacım.

Ecir Uğur Küçüksille

ÖZLEDİM

Sabahlari yatağımdan sakince kalkmayı,
Bugün ne olacak demeden kahvaltı yapmayı,
Mutlu haberler olan gazete okumayı,
Huzurlu bir dünyada yaşamayı özledim.

Yarınlara endişe etmeden bakmayı,
Arkamı kollamadan gezip dolaşmayı,
Karşılıksız sevip saymayı,
Hayatı toz pembe görmeyi özledim.

Hoş sohbet için kapı çalanı,
Nasılsın? Diye telefon açanı,
Zor gününde yanında olanı,
Vefalı insanlarla yaşamayı özledim.

Elini verince kolunu kaptırmamayı,
Para için yarı yolda bırakılmamayı,
Mağduru oynayıp kandırılmamayı,
Adam gibi adamlarla yaşamayı özledim.

Ecir Uğur Küçüksille

OMURGA

Omurgalar öyle esnedi ki!
Menfaat için her şekle giriyor.
İnsan bazen dayanamayıp,
Biraz da dik dur kardeşim diyor!

Dik durmak onur ister,
Olmalı her insanda.
Başı öne eğilmemeli,
Maziye dönüp baktığında.

Ecir Uğur Küçüksille