Hep eleştirirler de seni,
Hiç batırmazlar kendilerine iğneyi.
Ne de olsa onlar mükemmel insanlar,
Sen sıradan birisin değil mi?

Yoktur, olmayacaktır cesaretleri hiçbir zaman,
Yüzüne söylemek düşüncelerini.
Çünkü onlara göre yanlıştır yaptıkların,
Başkalarına göre doğrudur değil mi?

Yoktur hatasız canlı,
Bunu bilirler de senden benden iyi.
Yine de geri kalmazlar eleştirmekten,
Üzmeye devam ederler seni değil mi?

Değil mi, birgün yüzleşecekler seninle ?
Değil mi, anlayacaklar gerçekleri ?
Ama iş işten geçmiş olacak,
Gözden çıkarmış olacaksın onları değil mi?

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Çocukların sokaklarda özgürce koştuğu,
Evlerin kapısının kilitlenmeden uyunduğu,
Tokun açı daha çok doyurduğu,
Eski günleri geri istiyorum.

Küçüğün büyüğün bilindiği,
Edep ve hayanın önemsendiği,
Herkesin birbirine hürmet ettiği,
Eski günleri geri istiyorum.

Evlere yiyeceklerin koyu poşetlerde gittiği,
Yokluğun olduğu, ama paylaşmanın sevildiği,
Küçük şeylerin insanları mutlu ettiği,
Eski günleri geri istiyorum.

Vatan deyince herşeyin durduğu,
Bayrağın baştacı olduğu,
Kul hakkının korunduğu,
Eski günleri geri istiyorum.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

İnsan bir kuş misali,
Bugün var yarın yok arkadaş.
Değmez şu üç günlük dünya kalp kırmaya,
Değmez dargın kalmaya arkadaş.

Menfaat için ara bozma, hile yapma,
Arkandan ah alma arkadaş.
Çıkmaz deme bu ahlar.
Bu dünyada olmazsa,
Öbür dünyada arkanda arkadaş.

Param var diye güvenme,
Dostum var diye sevinme.
Fakiri ezip, güçsüze zulmetme.
Ölüm gelip kapını çalmadan önce,
Arkanda iyi şeyler bırak, iyi anıl arkadaş.

Ecir Uğur Küçüksille

Yanlışa yanlış diyemedikçe,
Kendimiz düşünemedikçe,
Olayları irdelemedikçe,
Bir yere varamayız.

Makamlar liyakat görmedikçe,
Siyaset iliklerimize işledikçe,
Vatan dendiğinde,
Yüreğimiz titremedikçe,
Bir yere varamayız.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Ne ara bu kadar zalim olduk,
Ne ara kutuplaştık bu kadar.
Ne ara unuttuk insan olduğumuzu,
Siyasete battık ayaklarımıza kadar.

Yazık nereden nereye geldik,
Düşmanlar bize gülerek bakar.
Acılar bile birleştiremez oldu bizi,
Verilen her mesaj siyaset kokar.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Yüzüme gülüp, arkamdan konuşanlar,
Yanımda görünüp, kuyumu kazanlar,
İyi niyetimi kötüye kullananlar,
Olmasınlar son günümde yanımda.

İyilik yapıp, kötülük gördüklerim,
Sevgi ekip, acı biçtiklerim,
Menfaat için çevremde gördüklerim,
Olmasınlar son günümde yanımda.

Olmasınlar ki, sızlamasın ruhum o gün,
Olmasınlar ki, sadece iyilik konuşulsun o gün,
Olmasınlar ki, sadece gülen yüzler göreyim o gün,
Olmasınlar olmasınlar!
Huzur içinde sonsuzluğa yürüyeyim o gün.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Yoruldum dedim,
Kimden dedi.
İnsanlardan dedim,
Neden dedi.
Zamanın adamı olmalarından dedim.
Ne yapsınlar dedi,
Onurlarıyla yaşasınlar dedim.
Sustu ve gitti.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Karşılıksız sevmeyi öğrendi gönül,
Ümidi de, hicranını da tattı gönül,
Hayatına her gün yeni bir acı kattı da gönül,
Henüz gerçek sevgiyi bulamadı gönül.

Ecir Uğur Küçüksille

Çürüdü insani ilişkiler,
Her yanda sahte gülüşler.
5 dakika önce sıktığın eller,
5 dakika sonra neler söyler neler.

Karar veremezsin kime güveneceğine,
Düşünürsün, kimin söylediği doğru diye.
Sonunda dayanamaz çekilirsin bir köşeye,
Ve izlemeye başlarsın etrafında olanları,
Acı bir gülümsemeyle.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE