Yok kimsenin birbirinden farkı ama,
En zayıf anında karşımızdakini eziyoruz.
Komşusu açken tok yatan bizden değil ama,
Biz toksak başkasını hiç düşünmüyoruz.
Bizde haram yemek günah ama,
Ucunda para varsa unutuveriyoruz!
Herşeyi hakkınla elde etmek doğru ama,
Torpili görünce hemen kabul ediyoruz.
Bir kapıyı kapatan diğerini açar ama,
Kapı kapanınca hemen isyan ediyoruz.
Dilimize baksan herşey toz pembe ama,
Dilimizdekileri hiç uygulayamıyoruz.
Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE
Hep denir sıkıntılı zamanlarda,
Bir dinleyen olsa da anlatsam derdimi.
Şöyle rahatlatıversem içimi.
Oysa, hep boşadır gayretler,
Dinleyen, teselliden başka ne verebilir ki?
Yine sen kalacaksın baş başa derdinle,
Yine uyku girmeyecek olan sensin,
Geceler boyu gözlerine.
Ve yine sensin bütün bunları kavuşturacak olan çözüme.
Bu devir kötü devir,
Ya bir çare olur diye anlatıp da,
Düşme elalemin diline.
Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE
Yorulmak, dünya gailesiyle,
Boğuşmak, bitmek bilmeyen dertlerle.
Ama, hep sabretmek ve şükretmek,
Belki, kurtuluşa vesile olur diye.
Ecir Uğur Küçüksille
Herkes anlar bu meslekten,
Okumaya ne gerek var.
Gerekli olan bir bilgisayar,
Tecrübeye ne gerek var.
Anlamalısın her tür işten,
Branşlara ne gerek var.
Diyemezsin ben bunu bilmem,
Sonunda burnu büyüklük var.
Varsa bilişimle ilgili bir sorun,
Herkesin mutlaka bir önerisi var.
Yıllar önce ders almış, tuşa basmış,
Bunda bilmeyecek ne var!
Emeğinin karşılığını istemek ayıp,
Bunda para isteyecek ne var.
Çocuğu çağırsan zaten yapar,
Birkaç tuşa basmak hepsi o kadar.
Benim çocuk bilgisayarda herşeyi yapar,
Bizde en meşhur cümle.
Böyle devam ettikçe,
Bu meslektekilerin, canı daha çok yanar.
Ecir Uğur Küçüksille
Bazen yaz diyor gönül,
Hem de umursamadan.
Kır kalemini seni kıranların, yazdıklarınla.
Onların da yansın kalpleri,
Görsün cümle alem gerçek yüzlerini.
Sonra diyorum,
Anlamayacaklar seni nasıl olsa,
Ucu kendilerine dokunmadıkça.
Bu dünyada adalet yalan,
Sen havale et onları Yüce Mevlaya.
Ecir Uğur Küçüksille
Bir insan tanıdım kendini çok önemseyen,
Her konuyu sadece kendisi bilen,
Dünyayı kendi etrafında dönüyor zanneden,
Hayatını kuruntularla geçiren.
Her zaman ön yargılı, her zaman haklı,
Hayata bakışı çok farklı.
Etrafındakiler hep evet diyor.
Zaten sorunda bunda saklı.
Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE
Java’dan anlayacak,
NetBeans’i kullanacak,
Benimle kodlayacak,
Sevgili istiyorum.
Debugger’ım olacak,
Hatalarımı bulacak,
Bana da anlatacak,
Sevgili istiyorum.
OOP’yi bilecek,
UML dizayn edecek,
Yenilikleri öğrenecek,
Sevgili istiyorum.
Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE
Bir LYS sınavıyla çıktım geldim SDÜ’ye,
Aslında hiç de istekli değildim ben bu bölüme.
Yıllarca hep düşündüm ben neden burdayım diye,
Bir baktım gelmişim hem de dördüncü seneye.
Yüzüm gözüm şişene kadar kod yazmak istiyorum,
Hatalarımı görüp öğrenmek istiyorum,
Debuggerımı açıp düzeltmek isiyorum,
Okulumu bitirip, iş bulmak istiyorum.
Hep söylediler programlama çalış zordur diye,
Ben umursamadım nasılsa kalırım diye.
Vize, final, büt, yaz okulu boşa geçe geçe,
Bir baktım alttan derslerle gelmiş dördüncü sene.
Yüzüm gözüm şişene kadar kod yazmak istiyorum.
Hatalarımı görüp öğrenmek istiyorum.
Debuggerımı açıp düzeltmek isiyorum.
Okulumu bitirip, iş bulmak istiyorum.
Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE
Gençliğin bitip de alınca üstüne hayatın sorumluluklarını,
Ata olup da duyunca içinde evlat sancısını,
Yaşın ilerleyip de yağınca şakaklarına ömrünün son karları,
Anla arkadaş yavaş yavaş ihtiyarladığını.
Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE
Eğer hayır diyemiyorsan,
Hiç bitmiyor istekler.
Herkesi mutlu etmek için,
Geçip gidiyor ömürler.
Bir an herşeyin farkına vardığında,
Bakıyorsun sen senden geçmişsin.
Başkalarının mutluluğu için,
Kendi ömrünü feda etmişsin.
Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE