Yüce Allah der ki; Müslüman Müslümana eziyet etmez
Kardeşi eza çekerken, kendisi sefa sürmez
Teoride her söylenen pratikte işlemez
Ecir bu sözlerin üstüne daha söz söylemez.
Derslerime; İster giderim ister gitmem
Arkadaşlarımla; İster gezerim ister gezmem
Hayata toz pembe bakarım, düşünmem
Çünkü öğrenciyim ben
Düşük notları veren hep hocalardır
Dersleri anlamazsam sorumlusu onlardır
Nasihat dinlemek sinirlerimi ayağa kaldırır
Çünkü öğrenciler her zaman haklıdır
Son sınıfa kadar rahattır kafam
Bir de sınavlar olmasa ne kadar güzel yaşam
Gezer, dolaşır, eğlenirim durmadan
Çünkü öğrenciyim beklentim farklı hayattan.
Bir ana baba ömür boyu bakar da evlatlarına,
Bütün evlatları toplanıp da bakamaz bir ana babaya,
Hiç düşünmezler bu dünya etme bulma dünyası,
Bir gün onlara da gelecek sıra.
Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE
Kırıldı kanadım kolum,
Ne yerim var ne yurdum,
Meyhaneler oldu artık yolum,
Sensiz İstanbul gecelerinde.
Her akşam aynı meyhanedeyim,
Aynı masada, aynı kişilerle.
Sensizliği yudumluyorum her kadehte,
Sensiz İstanbul gecelerinde.
Aynı kişiler demiştim ya,
Kader arkadaşlarım,
Biri Ahmet biri Hasan,
Vefasızlara içiyoruz birlikte,
Sensiz İstanbul gecelerinde.
Biliyorum, bir gün son defa adımlayacağım bu meyhane yollarını
Biliyorum, bir gün son defa yudumlayacağım
Sensizliği anımsatan kadehten rakımı
Ve sana doyamadan toprak dolduracak dört bir yanımı
Ama unutturamayacak seni hiçbirşey
Çeksem de bunca acı.
Yönetici ol, personel ol
Öğretmen ol, öğrenci ol
Bütün sorunların çözümü birdir farketmez
Bir buton koymanın hazzı hiçbir şeye değişilmez.
Bir sorun mu var sistemde?
Değişiklik mi yapılmak isteniyor yönetmelikte?
Bütün sorunların çözümü birdir farketmez
Bir buton koymanın hazzı hiçbir şeye değişilmez.
Yazılımcı ol olma farketmez
Yalnız hayal etmen yeter, bilmen gerekmez.
Bu düşünce böyle gelmiş böyle gider değişmez
Bir buton koymanın hazzı hiçbir şeye değişilmez.
Korkuyorum gecelerin kör karanlığından
Korkuyorum bugün yüzüme gülüp yarın arkamdan vuranlardan
Korkuyorum ulaşılmaz hülyalara kapılıp
Bu menfaatçi dünyanın bir neferi olmaktan.
Yıllardır içimdeki en büyük kuşku
Korkularımın gerçek olması.
Dört bir yanımı sarıp
Hayatıma acı bir tat katması.
Silip atmak istiyorum içimden bu kötü duyguyu
Hayatıma katmak istiyorum sevinci, mutluluğu, umudu
Ama istemekle olmuyor
Ne hayat, ne de insanlar yeterince vermiyor ki güven duygusu.