Kategori arşivi: Şiir

Bilmen bu hırsın neye, Elde etmişsin isteklerini dünya gözüyle. İstiyorsun hep daha fazlasını, Mübah diyorsun bu yolda herşeye. Ben bilirim diyorsun, Ben olmalıyım diyorsun heryerde. Egonla üstünlük taslıyorsun, Konuşuluyorsun heryerde! O kadar kanıksamış ki insanlar, Bekliyor senden her kötülüğü! Sen … Okumaya devam et →

Bazen kelimeler kifayetsiz kalıyor, Duygularını anlatmaya. Başın öne düşüyor, Yüreğin kan ağlıyor, Bir anda olup bitene. Neden diyorsun, Gerçek mi diyorsun, Anlamaya çalışıyorsun anlamıyorsun. Derin bir sessizliğe gömülüp, Uzun uzun dalıyorsun… Ecir Uğur Küçüksille

Ne çok keşke var hayatta, Maziye bakınca küllenmiş. Kiminin acısı yüreklerde hala, Can yakıcı ve sönmemiş. Kimi düşünmeden verilmiş kararlar, Kimi yanlış çizilmiş yollar, Kimiyse acemice atılmış adımlar. Hiçbirinin izleri silinmemiş. Ecir Uğur Küçüksille

Yazım da sensin kışım da, Güneşim de sensin yağmurum da. Nefes aldığım her an yanımda, Sen varsın sen olacaksın. Gecem de sensin gündüzüm de, Dünyamı aydınlatan gül cemalinle. Aşk ve sevgi geçen her cümlemde, Sen varsın sen olacaksın. Ecir Uğur … Okumaya devam et →

Ne gökteyim ne yerde, Düştüm çaresiz bir derde. Sağda solda deli divane, Geziyorum tutan yok elimden. Kime gitsem bozuluyor çehresi, Sanki git diyor yüz ifadesi, Bana kalıyor sessizce terketmesi, Geziyorum tutan yok elimden. Oysa istemiyorum para pul, İstediğim biraz nasihat … Okumaya devam et →

Senden kalan son fotoğrafı alıp, Nemli gözlerle maziye dalıp, Sanki gerçekmiş gibi yüzünü okşayıp, Çok ağladım ardından çok. Her gün geçtiğin yola bakıp, Her an göreceğim diye heyecanlanıp, Hep hüsranla yatağıma uzanıp, Çok ağladım ardından çok. Verdiğin sözlere inanıp, Saf … Okumaya devam et →

Neden burnun havada? Egon tavan olmuş! Bakmıyorsun hiç etrafına. Sen kendini bulutlarda görüyorsun ama, Arkandan gülüyor herkes katıla katıla! Ne kattın insanlığa? Kim biliyor seni dünyada? Sahip olduğun bir ünvan, O da geçerli belli sınırlarda! Arkandan gülüyor herkes katıla katıla! … Okumaya devam et →

Kalmadı hiçbir şeyin eski tadı, Mevsimler bile değişti artık. Ne insanlar içten ve samimi, Ne de sokaklar çocuk sesleriyle dolu ve güvenli. Herkes kuşkuyla bakıyor birbirine, Acaba sorusu hep zihinlerde. Paylaşmak enayilikle eşdeğer artık, Açlık ve sefalet her yerde. Düşene … Okumaya devam et →

Eğilme! Dik dur, Herkes seni böyle bilsin. Her devrin adamı olma, Bırak alın terin seni yükseltsin. Ecir Uğur Küçüksille

Her gün binlerce ayet, hadis, özlü söz, Sayfalarda, dillerde, her yerde… Acaba kaç kişi bakıyor veya düşünüyor, Sağım solum ne yapar ne halde! Bir tarafta her isteği yapılan, Yokluk nedir bilmeyen çocuklar. Bir tarafta çocuğuna pantolon alamayan, Bunu ar edip … Okumaya devam et →