Bir kişi tamamen kontrolünün olmadığı bir konuda vaatler veya sözler veriyorsa, o kişiden koşarak uzaklaşın. Bu durumu kullanarak size kendi işlerini yaptıracaktır.

Ecir Uğur Küçüksille

Karmakarışık duygularım,
Ağlasam mı gülsem mi bilemiyorum.
Öyle arafta yaşıyorum ki,
Oturdum ağlanacak halime gülüyorum.

Gülüyorum gülüyorum ama,
İçimde fırtınalar kopuyor.
Yaptıklarını düşündükçe bana,
Seviyorum demek çok zor geliyor.

Silip atamıyorum işte,
Gönülden diliyorum bırakıp gitmeni.
Tahammülüm yok yüzünü görmeye,
Varlığına mahkum etme beni.

Ecir Uğur Küçüksille

Ne hale getirdik saygıyı,
İnsanı insan yapan,
Toplumu bir arada tutan,
Duruşu, edebi, adabı!

Diyorlar, elde ediliyor hepsi parayla!
Gören gözler görmez oluyor nasıl olsa!
Bir de arkam sağlamsa!
Kapatılır yaptıklarım her durumda!

Çoğunluk sus pus ağzını bıçak açmıyor!
Bir de üstüne paraya düğme ilikliyor!
Konuşanın ağzına kürekle vuruluyor!
Sonra ah vah,
O elden gidiyor bu elden gidiyor!

Ecir Uğur Küçüksille

Koskoca adamlar yalan söylüyor!
Gücü kullanıp ezmeye çalışıyorlar!
Neden mi?
Menfaat için!
Etrafındakiler susuyor, üç maymunu oynuyor!
Neden mi?
Korktukları için!
Şöyle bir bakınca insan sanıyorsun yüzlerine!
Ama hepsi silik zavallılar,
Omurga kalmamış bedenlerinde!
Göz yumuyorlar kendi adlarına karar verilmesine,
Hep bir çoban arıyorlar,
Alışmışlar güdülmeye!
Susacak mıyım?
Hayır!
Devam edeceğim elinden geldiğince mücadele etmeye!

Ecir Uğur Küçüksille

Bu gece gidiyorum şehirden,
Kafamda cevap bekleyen sorular,
Kalbimde kıştan bozma bir sonbahar,
Ve kaybolan ümitlerimle gidiyorum.

Bu şehrin sokaklarında yaşadım,
Sevdayla olan sınavımı.
Ve seninle bıraktım,
Aşka olan inancımı.

Gözümde yaşlarla,
Dilimde ahlarla,
Ve onulmaz yaralarla,
Bu gece gidiyorum şehirden.

Ecir Uğur Küçüksille

Hep öteliyoruz hayallerimizi,
Birşeyler bahane edip sonra diyoruz.
Kızıyor içimize atıyoruz söyleyeceklerimizi,
Zamanla düzelir deyip hapsediyoruz.

Oysa ne kadar yanılıyoruz,
Ömür sonlu bir zaman!
Belirsiz bir geleceği bekliyoruz,
Belki de hiç görmeyeceğimiz o an!

Hemen yapmalısın imkanın varsa,
Özgür bırakmalısın içinden geçenleri.
Hayat bir cümle kadar kısa,
Ve bilemezsin malum sonun ne zaman geleceğini.

Ecir Uğur Küçüksille

Öyle bir zamanda yaşıyoruz ki,
Herkesin her konuda fikri var!
Okuyup araştırmıyorsan,
Yanlış yola sapmak çok kolay.

Konuşanlar öyle kendinden emin ki!
Dinliyor insanlar büyülenmiş gibi!
Sorgulamıyor kimse gerçek mi değil mi,
Yanlışlar doğru olarak dolduruyor beyinleri.

Çok zor değil aslında biraz düşünmek!
Bilmediğin her konuda şüphelenmek,
Biraz zaman harcayıp okuyarak,
Hayatına doğru yön vermek.

Ama alıştırıyor sistem herkesi hazıra!
Düşünmemeye, hep onaylamaya!
Hayata at gözlüğü ile bakıp,
Dünyadan bihaber yaşamaya!

Ecir Uğur Küçüksille

Ne kadar acı!
Dürüstlük, hep kaybediyor bu dünyada.
İftira atılıyor, yüz çevriliyor, sırt dönülüyor…
Kısaca, kaybetmeye mahkum ediliyor!

Ecir Uğur Küçüksille

Hiçbir şey eskisi gibi değil,
Zaman akıyor bir nehir misali,
Ne sonbahar var ne ilkbahar,
Ne de güler yüzlü nahif insalar!

Sararmıyor hazan yaprakları,
Düşmüyor nazlı nazlı toprağa!
Vaktinde açmıyor ağaçlarda tomurcuklar,
Baharı müjdeleyemiyor,
Şaşırıyor onlar da!

Zamanda yolculuk yapılıyor sanki,
Haftanın bir başını bir de sonunu hatırlıyorsun!
Belirli belirsiz bir gençlik rüzgarı,
Bir de bakmışsın,
Şakaklarına yağmış ömrünün ilk karları!

Kimi diyor döndü devran,
Kimi diyor ahir zaman.
Tek gerçek var,
Gelip geçiyor koca yaşam.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Kuralsızlık kural oldu,
Kimse artık yadırgamıyor!
Dürüst hayat sürmek enayilik oldu,
Herkes işinin yürüdüğüne bakıyor!

Borcunu zamanında ödeyen,
Eğitimini zamanında bitiren,
Kanunlara riayet eden,
Adeta cezalandırılıyor!

Dertleniyorum, geziyorum diyar diyar,
Anlatıyorum, gülüyor dinlemiyorlar!
Belki düzelmeyecek bu düzen ama,
Yılmayacağım,
Koca hayatta hep bir ümit var.

Ecir Uğur Küçüksille