Hayat ağacının yaprakları düşüyor toprağa,
Birer birer, zamanlı zamansız!
Kimi sararıp solunca,
Kimi daha yemyeşilken baharda!

Bir sebep bulunuyor, her düşen yaprağa!
Kimi için deniyor,
Yoktu kendine bile faydası!
Kimineyse hali kalmamıştı, hastaydı!
Akla hiç gelmiyor, her şeyin bir sonu vardı!

Ecir Uğur Küçüksille