Kişilere; makamlarına veya isimlerinin önündeki ünvanlarına göre değil, insanlıklarına veya bilgilerine göre saygı gösterin.

Makam ve ünvan geçicidir fakat insanlık ve bilgi kalıcıdır.

Ecir Uğur Küçüksille

Dağın zirvesinde artık refah! Ulaşmak çok zor,
Olan zaten orda, olmayan hayal bile edemiyor!
Lafügüzaf dağıtılan bütün ümitler,
Arkası bomboş, birer birer yıkılıyor,
Rahat ve huzur, yakın gelecekte ufukta görünmüyor.

Ecir Uğur Küçüksille

Ne garip sözdür, “Ben Demiştim!”.
Sen söylediğinde, haklı olduğunu,
Sana söylenildiğinde, yanıldığını gösterir.

Ecir Uğur Küçüksille

Getir, bekleme meyhaneci,
Doldur kadehleri.
Sek olsun,
Tıpkı yalnızlığım gibi.

Her akşam soruyorsun gelip halimi,
Söyleyemem kimseye meyhaneci.
Sadece kadehlere içimi döküyorum,
Sırdaşım da yoldaşım da onlar meyhaneci.

Şimdi anlıyor musun, neden her gün buradayım?
Kadehlerle bir başıma masadayım.
Biçare derdime deva arıyorum,
Sorma doldur be meyhaneci.

Ecir Uğur Küçüksille

Hani bazen kızıp kükrüyorsun ya,
Bir silah olsa çekip vururum diyorsun ya,
O kurşun senden gelecekse,
Vallahi  korkup kaçmam gülüm.

Hani bazen kırılıp küsüyorsun ya,
Bir rüzgar seni savursa diyorsun ya,
O rüzgar sen olacaksan,
Vallahi önünden çekilmem gülüm.

Hani bazen çekip gitmek istiyorsun ya,
Duvar olsa yıkar geçerim diyorsun ya,
Gitmene izin vermem,
Vallahi set olur engellerim gülüm.

Aşkı yazdığım kalemimsin,
Sevgiye açılan penceremsin,
Tutkuyla bağlandığım hayalimsin,
Vallahi senden vazgeçmem gülüm.

Ecir Uğur Küçüksille

Ne kadar uğraşsan kazanmak için olmuyor,
Boşa kürek çekiyorsun bazı insanlar için.
Anlamıyor, bilmiyor değerini!
At gözlüğü takıyor,
Görmüyor görmek istemiyor,
Etrafında olup bitenleri.
Gün gelip elbet anlayacak beni,
O zaman koşarak gelecek belki,
Ama, bende olmayacak artık onun yeri.

Ecir Uğur Küçüksille

Çalışanlarından kendilerini soyutlayan yöneticiler, başında oldukları birim veya kurumu yönetmezler, sadece yönettiklerini düşünürler.

Ecir Uğur Küçüksille

Gözlerim, yağmur dolu bir bulut sanki,
Kalbim, karmakarışık yangın yeri,
Hiç bir cümle ifade edemez ruh halimi,
Düşüncelerime pranga vurulduğu günden beri.

Çocuklukta vurulur ilk pranga,
Anlamazsın, dert etmezsin kendine.
Büyüdükçe rahatsız eder,
Anlam veremezsin geldiğin hale.

Önce, sen küçüksün cümlesi ile başlar,
Sonra,  gençsin anlayamazsın derler,
Huzurun bozulmasın ile sürer gider,
Bir ömür boyu devam eder!

Sıkılır çıkarmak istersin,
Tepkileri görür sindiremezsin.
Ve hayatına yeni bir motto ekler,
Hayat, insanları idare etmekten ibarettir dersin.

Ecir Uğur Küçüksille

Kahkaha atmıyor belki gözlerim,
Ama hayalin yetiyor tebessüm etmesine.
Pır pır etmiyor belki kalbim,
Ama sesin yetiyor atmaya devam etmesine.

Vuslat gurbette en büyük tesellim,
Elini tutacağım günü takvimde işaretledim.
O güne ulaşacağım günü görmek,
Her sabah yataktan kalkma sebebim.

Ecir Uğur Küçüksille

Hayat adeta bir labirent!
Yol ayrımlarıyla dolu her yanı.
Ve bu labirentin birçok çıkışı var.
Kimisi iyi kimisi kötü.
Verilen kararlarla,
Doğru çıkışı bulmaya çalışırken geçiyor bir ömür.

Ecir Uğur Küçüksille