Şerefsizler şereflilere tercih edildikçe,
Para insanlıktan önce geldikçe,
Haram helali alt ettikçe,
Nasıl umutla bakılır yarınlara?

Bir kereden bir şey olmaz dedikçe,
Dini duygular istismar edildikçe,
Araştırıp, okuyup öğrenmedikçe,
Nasıl umutla bakılır yarınlara?

Dürüstlük enayilik addedildikçe,
Sevgi nefreti yenmedikçe,
Farklı düşünenler düşman görüldükçe,
Nasıl umutla bakılır yarınlara?

Herkes diyor ümidini kesme,
Bir gün düzelecek elbette.
Ümitvar olmak istiyorum ama,
Bir ışık varsa gösterin nerede?

Ecir Uğur Küçüksille

Gözünle gördüğünü, dilinle inkar edersen,
Sorgulamayıp her şeyi kabullenirsen,
Fikrini beyan etmekten imtina edersen,
Makbul insan oluyorsun bu dünyada.

El pençe divan durursan,
Her duruma göre şekil alırsan,
Dert etmez, şamar oğlanı olursan,
Makbul insan oluyorsun bu dünyada.

Eşini dostunu sırtında taşırsan,
Bir gün olsun şikayetçi olmazsan,
Bir de maddiyatta sorun çıkarmazsan,
Makbul insan oluyorsun bu dünyada.

Ecir der ki bu dünya bir sahne,
Oynananlar gerçek değil sahte!
Hal böyle olunca,
Arananlar da insan değil, modern köle!

Ecir Uğur Küçüksille

Dürüstlük övülse de her yerde
Kaypaklık muteber bu devirde.
İşini iyi yapanlar yerildi de,
İş yapmayanlar arşa çıkarıldı bu devirde.

Terazi hep güçlüden yana,
Güven kalmadı ona bu devirde.
Hakkını alamayanın eli kolu bağlı,
Hesaplar mahşere kaldı bu devirde.

Kazandığından şikayet eder de herkes,
İşini düzgün yapmaz bu devirde.
Sorsan herkes müslüman,
Helalden haramdan bahseder bu devirde.

İnsanlar her konuda uzman,
Her şeyden anlar bu devirde.
Bilenler yerle yeksan,
Küstü çekildi bir köşeye bu devirde.

Ayaklar baş başlar ayak oldu,
Düzen kalmadı bu devirde.
Liyakat sözlükte bir kelime,
Dayısı olan iş buldu bu devirde.

Ecir der ki bozulmaz bu düzen,
Halinden memnun halk bu devirde.
Şimdi şikayet edenler bile,
Menfaati görünce çark ediyor bu devirde.

Ecir Uğur Küçüksille

Öyle bir yer haline geldi ki dünya,
Menfaat grupları her yerde!
İrili ufaklı parçalara ayrıldı toplum,
Yok hiçbirinin birbirine güveni zerre!

İnsanlar öyle kanıksamış ki bu durumu,
Adından önce öğreniliyor grubu!
Ya bizdensin ya da hiç baskısı kuruluyor,
Kimse bulamıyor aradığı huzuru!

Çoğu kişi düzene ayak uyduruyor,.
Güçlüden yana koyuyor tavrını!
Dik durup doğru bildiğini savunanlar,
Çekiyor her türlü cefayı ve acıyı.

Grup addedilen de,
Menfaatlerin buluşması!
İlk fırtınada parçalanıyorlar!
Diyorlar, ben hiç olmadım buralı!

Çıkarlar uğruna birleşip,
Kimse birbirini dışlamamalı.
Önemli olan insanlık,
Dürüstlük ve işini doğru yapmak olmalı.

Ecir Uğur Küçüksille

Değmez bir ömür harcamaya,
Siyaset denilen karmaşaya!
Yazık onun peşinde koşup,
Sevdiklerine ayıracağın zamandan çalmaya!

Doğruya doğru eğriye eğri demek varken,
Yutkunup lâl olmaya!
Ağaç gibi dik durmak varken,
Serseri esen rüzgarlarla, sağa sola savrulmaya!

En tepede olmadıkça,
Hep harcanacak adam olursun!
Tam oldum olacağım derken,
Kendini kapının önünde bulursun!

Ecir Uğur Küçüksille

Git demiştin git çok uzaklara,
Seni bir daha görmeyeyim asla.
Ben hasretinle yanarken burada,
Sen kahkahalarla gül benim için.

Gözünden kıskandım seni anbean,
Uykularımı süsledi hayalin her akşam.
Ben bunları düşünüp ölürken kahırdan,
Sen hiç üzülme, gönlünce yaşa benim için.

Bir ömür geçirmekti senle emelim,
Ayrılmayacaktı hiç ellerinden ellerim.
Ben serseri yalnızlığa demir atmışken,
Sen aşk şerbeti iç benim için.

İstemedim istemem düşmeni asla,
Bir ömür kalbin çarpsın heyecanla.
Ben sana tutuklu bekleyeceğim ama,
Sen ruh eşini bul, mutlu ol benim için .

Ecir Uğur Küçüksille

Nasılsın dedi bu sabah?
Dedim,
Hem Yegahım hem Hicaz,
Hüzzam da yok değil derinlerde,
Anla dedim anla biraz.

Doluyum hüzünle baştan ayağa,
Dokunsan, döneceğim çılgın akan ırmaklara.
Öyle yorgun ki mahsun yüreğim,
Hasretim Rast’a ve Mahur’a.

Ecir Uğur Küçüksille

Kalmadı artık bakmaya mecalim,
Gördüklerimden sonra kaldırmıyor yüreğim.
Biliyordum yok insan olarak değerim!
İzlediklerimle aklıma perçinledim!

Ben bu haldeyim, düşünemiyorum yaşayanları!
Ailesini kaybeden, karda kışta çadırlarda kalanları!
Bir ömür boyu bu duygu ve acıyı,
Nasıl geride bırakacaklarını!

O değil de,
Para pul kazanılır!
Ev bark yapılır!
Peki,
Geride kalanlar nasıl silecek hafızalarından,
Çaresizliği!
Çığlıkları!
Tırnaklarıyla kazdığı enkazları!

Ecir Uğur Küçüksille

Saçlarını savurup da tarardın ya,
Gülerdin, gamzelerinde güller açardı ya,
Bir kahkaha atar, kasvetime güneş olurdun ya,
İnan aklımdan çıkaramıyorum seni.

Gençlik aşkımdın benim.
Her sabah okula beraber gitmek için,
Gizlice sokağın köşesinde bekleyip,
Utana sıkıla sevdiğimi söylediğim.

İkimiz de çocuktuk işte!
Çocukça tartıştık ve ayrıldık!
Şimdi o sokakta görüyorum seni.
Yine utana sıkıla selam veriyorum,
Ve tatlı bir tebessüm ile anıyorum geçmişi.

Ecir Uğur Küçüksille

Ünvan ve makamların çerez gibi dağıtıldığı günümüzde, insanlara sırf bu ikisinden birine veya her ikisine de sahip olduğu için saygı duyulmamalıdır.
Bu ikisinden birine veya ikisine de sahip olan bir insanla karşılaştığınızda; Önce insanlığına ve kişiliğine, sonra bilgisine ve size ne katabileceğine,
son olarak da bu veya bunları nasıl elde ettiğine bakın ve araştırın. Eğer, bunlardan birinden bile şüphe duyarsanız o kişiye saygı duymayın ve mümkünse
uzak durun.

Herkesin hakettiği saygıyı gördüğü bir dünyada yaşamak dileğiyle…

Ecir Uğur Küçüksille