Konuşup da tuz basmayın yarama,
İçin için kanıyor, dinmedi sızısı halâ.
Herkes geçer, sabret diyor ama,
Takatim kalmadı dayanmaya.

Yaram derinde, göremez kimse,
Yüzüm güler, içim virane.
Bilmem nasıl düştüm bu derde,
Lokman Hekim gelse bulamaz çare.

Dermanım sende serv-i revânım,
Sevgin benim ab-ı hayatım.
Gel beni rüsva eyleme,
Gönül pınarının her damlasına muhtacım.

Ecir Uğur Küçüksille