On düşünüp bir kelime etmek gerek bu zamanda,
İstedikleri yöne çekiveriyorlar anında,
Sen kendini anlatmaya çalışıyorken,
Yıpranıyorsun, eziliyorsun toplumda.
Düşene bir de ben vurayım düşüncesi herkesde,
Sorup soruşturmak yok ne olmuş diye!
Sağdan soldan duyup,
Yapıştırırlar damgayı ezbere!
Sonra, haklı çıkmışsın çıkmamışsın,
Hiç önemli değil!
Bir kere kazınırsın insanların aklına,
Silmek hiç kolay değil!
Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE
Güçlüler güçsüzleri eziyor,
Ezilenler sesini duyuramıyor,
Duyanlar güçlünün yanında yer alıyor,
Bu düzene artık yüreğim dayanmıyor.
Bir avuç insan bu düzene isyan ediyor!
Hak, hukuk var diye haykırıyor,
Duyan herkes başını kuma sokuyor!.
Bu düzene artık yüreğim dayanmıyor.
Kime gitsen bir kılıf uyduruyor,
Kısaca beni karıştırma diyor,
Düşenin elinden tutan olmuyor,
Bu düzene artık yüreğim dayanmıyor.
Ecir Uğur Küçüksille
Ben mi yorgunum, yoksa sen mi durgun,
Öyle bakma gözlerime, dağılıyorum.
Buz gibi ellerin, yüzün solgun,
Ne olur söyle artık, korkuyorum.
Neler geçiyor aklımdan bir bilsen,
Deli der, uzaklaşırsın benden!
Geçen her dakika bir gün gibi sanki,
Ne olur söyle artık, bittim beklemekten.
Dudakların mühürlü sanki açılmıyor,
Dilin lal olmuş söylemiyor,
Bu halin beni benden ediyor,
Ne olur söyle artık, yüreğim dayanmıyor.
Kan kusup, kızılcık şerbeti içerim,
Söylediklerini sineye çekerim,
Bir rüyaydı der, kalbime gömerim,
Ne olur söyle artık, ben de bileyim.
Ecir Uğur Küçüksille
Koca dünyaya kurulmuş bir merdiven,
Herkes o merdivene çıkmak derdinde!
Bırak çıkmayı, tırabzanından tutmak mesele,
Ne hikayeler yaşanıyor o merdivende.
Kardeş kardeşi kırıyor!
Dost sırtından bıçaklıyor!
Nasıl ayaklar kaydırılıyor!
Bir basamak çıkmak için o merdivende.
Her çıkan merdiveni yukarı çekiyor,
Alttan gelenler birbirini yiyor.
Ödenen bedeller yükseliyor,
Sonu şaibeli merdiven için şu alemde.
Ecir Uğur Küçüksille
Mevla işi ehline verin der,
Haksızlık etmeyin, kul hakkına girer der.
Kulları dilde söyler,
Uygulamada inkar eder!
Herkes bir isim koymuş kayırmaya,
Kimi diyor bizden!
Kimi diyor alnı kalkmaz secdeden!
Kimi de der emir büyük yerden!
Sonra, hayır bekle yapılan işten!
İlerlemesini bekle ülkeden!
Bıkmadık usanmadık,
Olmayacak duaya amin demekten.
Ecir Uğur Küçüksille
Bir toplumda herkes aynı yolda yürürken,
Birisi alın teri döküp, emek harcarken,
Diğeri arkadan dolanıyorsa!
Birisi hak yememek için dikkat ederken,
Diğeri onların üstüne basıp geçiyorsa!
Toplum bunlara gözünü kapatıyor,
Hak hukuk gözetmeyenleri baş tacı ediyor,
Bana dokunmayan bin yıl yaşasın diyorsa!
Kıyameti beklemeye gerek yok,
O toplum için çoktan kıyamet kopmuştur!
Ecir Uğur Küçüksille
Yok öyle kolay değil,
Her şeyi bir kalemde silip atmak.
Vicdanını olanın harcı değil,
Yaşadıklarını bırakıp, sıyrılıp kaçmak.
Nereye gitsen gelir seninle,
Çıkıverir karşına birdenbire!
Pişman olur, düşersin de derde,
İş işten geçmiştir ne çare!
Anlatmak istersin de insanlara,
Yaşamasın yaşadıklarını senden başka.
Dinleyenler gülüp geçer!
Bırak bunları der, devam et hayatına!
Ecir Uğur Küçüksille
Önce başını sokacak bir ev,
Sonra ayağını yerden kesecek bir araba,
En son da güzel bir gelecek çoluk çocuğa,
Bir ömür geçiyor bunlar için çalışmakla.
Maaşlıysan, yoksa kalan anan babandan,
Çok zor bunlar çalışaraktan!
Ama, mücadele hiç bitmiyor,
Bir mucize bekleniyor yaradandan!
Çalışırken elde edilemeyince istekler,
Tek ümit var, o da emekli olunca gelecekler!
Onu da ele alınca anlaşılıyor ki,
Çocuklar için hepsi gidecekler!
Elin emeklisi ülke ülke gezerken,
Bizimkiler doyduğuna şükrediyor!
Ne çalışırken ne de emekliliğinde,
Yüzü gülüp rahat edebiliyor.
Ecir Uğur Küçüksille
Yine başlıyor yıllık safsata!
Sen,
Yıl boyu gerektiğinde koruyup kollama!
Hep yukarıdan bak aşağıla!
Dövülürken, öldürülüyorken, timsah gözyaşı dök!
Vardır bir suçu de yaftala!
8 Mart geldiğinde hazır bir mesaj paylaş sosyal medyada!
Ben görevimi yaptım de çekil kenara!
Maalesef her yılın özeti bu yurdumda!
Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE
Dalgalar döverken hırçınca sahili,
Isırıyorken tenimi meltem yeli,
Üzerime batıyorken akşam güneşi,
Arıyorum ufukta deniz gözlerini.
O gözler ki beni benden alan,
O gözler ki beni sevdaya salan,
O gözler ki yüzümde güller açtıran,
Arıyorum ufukta deniz gözlerini.
Ah diyorum! şimdi yanımda olsa,
Ellerim avuçlarında hapsolsa,
Gözlerim gözlerinde kaybolsa,
Ve o an zaman dursa!
Arıyorum ufukta deniz gözlerini.
Ecir Uğur Küçüksille