Selam verip almayana,
Güleryüz göstermekten korkana,
Tatlı dil ile hatır sormayana,
Yazıklar olsun.

Dost görünüp düşman olana,
Arkadan kuyu kazana,
Hayata acı katana,
Yazıklar olsun.

Eli sıkı olana,
Parayla adam oldum sanana,
Dardakine yardımcı olmayana,
Yazıklar olsun.

İşini hakkıyla yapmayana,
Yapanı engellemeye çalışana,
Devletini dolandırana,
Yazıklar olsun.

Haksızlığı görüp de engel olmayana,
Yapılan eziyete göz yumana,
Sonra da yastığa başını rahat koyana,
Yazıklar olsun.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Zor be arkadaş,
Hakettiğini alamamak.
Çalışıp çabalayıp,
Elleri bomboş kalmak.

Zor be arkadaş,
Sessizce kabullenmek.
Kabahatin sende olmadığını bile bile,
Güçlünün karşısında sus pus kesilmek.

Zor olsa da bitecek,
Ümit çiçekleri yeşerecek.
Çekilen her çile,
Güzel günleri getirecek.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Bitmeyen geceler ol benim için,
Dinmeyen heceler.
Gönlüme giriver sen benim,
Kalbimi sarıver.

Yıllarım ol sen benim,
Ömrüme neşe ver.
Sırdaşım ol gel benim,
Ruhuma huzur ver.

Seni ne çok seviyorum,
Bir bilsen sevgilim.
Sevgimin büyüklüğünü,
Hasret dolu yıllara sor yeter.

Ecir Uğur Küçüksille

Yaz sonbahara dönmek üzere,
Kuşlar göç yoluna çıkmak üzere,
Yağmur toprağa düşmek üzere,
Tek sen gelip gönlümü almadın güzel.

Gözlerim yollara küsmek üzere,
Dilim lal olup susmak üzere,
Hasretin bağrımı yakmak üzere,
Tek sen gelip gönlümü almadın güzel.

Bu kadar mı zor?
O iki kelimeyi söylemek,
Sevenin gönlünü hoş etmek.
Söyle de beni mutlu et güzel.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Yok kimsenin birbirinden farkı ama,
En zayıf anında karşımızdakini eziyoruz.
Komşusu açken tok yatan bizden değil ama,
Biz toksak başkasını hiç düşünmüyoruz.

Bizde haram yemek günah ama,
Ucunda para varsa unutuveriyoruz!
Herşeyi hakkınla elde etmek doğru ama,
Torpili görünce hemen kabul ediyoruz.

Bir kapıyı kapatan diğerini açar ama,
Kapı kapanınca hemen isyan ediyoruz.
Dilimize baksan herşey toz pembe ama,
Dilimizdekileri hiç uygulayamıyoruz.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Hep denir sıkıntılı zamanlarda,
Bir dinleyen olsa da anlatsam derdimi.
Şöyle rahatlatıversem içimi.
Oysa, hep boşadır gayretler,
Dinleyen, teselliden başka ne verebilir ki?
Yine sen kalacaksın baş başa derdinle,
Yine uyku girmeyecek olan sensin,
Geceler boyu gözlerine.
Ve yine sensin bütün bunları kavuşturacak olan çözüme.
Bu devir kötü devir,
Ya bir çare olur diye anlatıp da,
Düşme elalemin diline.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Yorulmak, dünya gailesiyle,
Boğuşmak, bitmek bilmeyen dertlerle.
Ama, hep sabretmek ve şükretmek,
Belki, kurtuluşa vesile olur diye.

Ecir Uğur Küçüksille

Herkes anlar bu meslekten,
Okumaya ne gerek var.
Gerekli olan bir bilgisayar,
Tecrübeye ne gerek var.

Anlamalısın her tür işten,
Branşlara ne gerek var.
Diyemezsin ben bunu bilmem,
Sonunda burnu büyüklük var.

Varsa bilişimle ilgili bir sorun,
Herkesin mutlaka bir önerisi var.
Yıllar önce ders almış, tuşa basmış,
Bunda bilmeyecek ne var!

Emeğinin karşılığını istemek ayıp,
Bunda para isteyecek ne var.
Çocuğu çağırsan zaten yapar,
Birkaç tuşa basmak hepsi o kadar.

Benim çocuk bilgisayarda herşeyi yapar,
Bizde en meşhur cümle.
Böyle devam ettikçe,
Bu meslektekilerin, canı daha çok yanar.

Ecir Uğur Küçüksille

Bazen yaz diyor gönül,
Hem de umursamadan.
Kır kalemini seni kıranların, yazdıklarınla.
Onların da yansın kalpleri,
Görsün cümle alem gerçek yüzlerini.
Sonra diyorum,
Anlamayacaklar seni nasıl olsa,
Ucu kendilerine dokunmadıkça.
Bu dünyada adalet yalan,
Sen havale et onları Yüce Mevlaya.

Ecir Uğur Küçüksille

Bir insan tanıdım kendini çok önemseyen,
Her konuyu sadece kendisi bilen,
Dünyayı kendi etrafında dönüyor zanneden,
Hayatını kuruntularla geçiren.

Her zaman ön yargılı, her zaman haklı,
Hayata bakışı çok farklı.
Etrafındakiler hep evet diyor.
Zaten sorunda bunda saklı.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE