Duvarlar

Odamda yalnız kaldığımda,
Tek dostumdur benim duvarlar.
İçimde fırtınalar koparıp başkaldırmak istediğimde hayata,
Dile gelir beni teselli eder, hiç yalnız bırakmaz duvarlar.
İnsanlar ki çoğu iyi gün dostudur,
Yüzlerindeki sıvayı döküversen bilemezsin içi nelerle doludur.
Duvarlar ki insanlar gibi değiller,
İçiyle dışı birdir seni hiç terketmezler.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.