Ya telefon aç güzel bir söz fısılda,
Ya da çık gel uzaklardan sarıl boynuma.
Gurbet ellerde mahsun bir kuşum ben,
Muhtacım inan sevginin her damlasına.

Solmuş bir gül yaprağıyım ben sensiz,
Can suyumsun yaşayamam sevgisiz.
Nefes aldığım her an aklımdasın,
Bırakma beni bir an bile habersiz.

Ecir Uğur Küçüksille

Çalışan da bir çalışmayan da devlette!
Bilen de bir bilmeyen de!
Yatar maaşlar ayın on beşinde.
İster herkes orda girmek işe.

Kimi için ekmek kapısıdır,
Kimi için sadece bir adres!
Torpili olmayan için,
Ulaşılması zor bir hedef!
İster herkes orda girmek işe.

Yükselmek için çalışmak gerekmez,
Adamın varsa sırtın yere gelmez!
Bunu bilmeyen yoktur da,
Kimse düzetmek istemez!
Yıllar geçer bu düzen değişmez!

Ecir Uğur Küçüksille

Bir gün öleceksin biliyorsun değil mi?
Hiç bakma yüzüme öyle anlamamış gibi!
Gözlerini hırs bürümüş,
Saldırıyorsun herşeye,
Görmüyorsun hiçbir şeyi!
Kırılmış kalpler,
Nefretle dolu gönüller,
Beddua eden diller,
Bırakıyorsun geride.
İnsan yaşattığını yaşamadan ölmezmiş.
Sen de ektiğini biçecek,
Başını dik tutamayacaksın,
Daha önceki herkes gibi!

Ecir Uğur Küçüksille

Ne kadar çok inanan var güce,
Bir gün elden gidecegini bile bile.
Fırıldak halt etmiş yanlarında!
Hemen dönüveriyorlar,
O an ibrenin gösterdiği yöne.

Yön, iyi kötü farketmez,
Sadece güç önemli onlar için.
Karakter kelimesi yok sözlüklerinde,
Omurgasız yaşıyorlar menfaat için.

Ecir Uğur Küçüksille

Sevgiyi de sende gördüm nefreti de,
Her şey yolunda derken terketmeyi de.
Tarumar ettin küçük dünyamı,
Aşka da inanmaz oldum sevgiye de.

Oysa ne ümitlerim vardı aşka dair,
Hayal oldu, uçtu gitti seninle.
Beni böyle bıraktın ya çaresiz,
Sen de yan hep geçmişin özlemiyle.

Ecir Uğur Küçüksille

Düşün, araştır, sorgula,
Tut bu üç kelimeyi mıh gibi aklında.
Sana bir şeyler anlatıldığında,
Kim olduğunu umursama!
Önce bu üç kelime canlansın dimağında,
Sonra mutlaka uygula.

Ecir Uğur Küçüksille

Adam diyorlar bu devirde herkese,
Oysa kolay mı adam olmak öyle?
Önce omurgası olmalı adamın,
Bir o yana bir bu yana eğilmemeli.
Kişiliği olmalı sonra,
Konuştu mu! acaba dememeli kimse.
Kendi başına karar verebilmeli,
Bağlı olmamalı sahibinin sesine!
Kayırmamalı kimseyi senden benden diye,
Adil olmalı, kalbi titremeli her seferinde.
Baksan dolaşan çok da adamım diye!
Adam gibi adam az özde.

Ecir Uğur Küçüksille

Ne yana baksam riya,
Ne yana baksam haksızlık.
Bir tarafta adam kullanmayı sevenler,
Bir tarafta dereyi geçmeyi bekleyenler!

Utanır oldum artık insanlığımdan,
Yaşıyorum kendi kuytumda.
Korkuyurum kırıp incitmekten,
Gelip çekmeyin beni kendi karanlığınıza!

Ne makamda ne mevkide gözüm,
İstemiyorum hepsi sizin olsun.
Benimle uğraşanlara son sözüm,
Bir gün kendi kötülüğünüzde boğulun.

Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE

Ya sen gel,
Ya beni de al yanına.
Söz dinletemiyorum artık,
Göğsümde çarpan şu mahsun kuşa.

Olmuyor öyle uzaktan konuşmakla,
Değmeli göz yaşlarım göz yaşlarına.
Beraber açmalıyım her sabah gözlerimi,
Yeni doğan güne mutlulukla.

Savrulurken özleminle oradan oraya,
O iki cümle hep aklımda.
Ya sen gel,
Ya beni de al yanına.

Ecir Uğur Küçüksille

Nedir elde edemediğin?
Neyin kavgasındasın söyle.
Hatırlıyor musun?
Dün uğrunda kavga ettiklerin bugün nerede!

Zaman ahir zaman,
Su gibi akıp geçiyor her an, anlamıyor insan!
Yunus misali yerleş gönüllere,
Anmasın kimse kötü ardından.

Ecir Uğur Küçüksille