Belirince alnımda hayat merdiveni,
Durakladım,
Ne çabuk dedim, sıra bana geldi!
Sonra dalıp maziye baktım,
Geçiverdi gözümden hayat treni.
Kimi vagon sevinç doluydu,
Kimi vagon hüzün.
Kiminde sevilenler,
Kiminde hayatımdan silip attıklarım.
Anladım ne bir eksik ne bir fazla,
Alnıma yerleşmiş hayat merdiveni.
Ecir Uğur Küçüksille
Yardım etsen menfaat ararlar,
Gülsen anlam çıkarırlar,
Konuşsan yanlış anlarlar,
İyi olmak zor bu dünyada.
Niyetin salih olsa ne yazar,
Herkes başka gözle bakar.
Sağa sola haber salar!
İyi olmak zor bu dünyada.
Herkes alışmış kötülüğe,
Memnun yaşıyor kime ne!
İyilik yapan batıyor göze,
İyi olmak zor bu dünyada.
Ecir Uğur Küçüksille
İşi ehline vermedikçe,
Çalışanı görmedikçe,
Dönemin adamını yükselttikçe,
Bu dünya düzelmez oğul.
Grup grup bölündükçe,
Senden benden dedikçe,
Hep kendine çektikçe,
Bu dünya düzelmez oğul.
Haklıya haklı diyemedikçe,
Hep menfaati düşündükçe,
Aman bana ne dedikçe,
Bu dünya düzelmez oğul.
Muhtaca yardım etmedikçe,
Bunu görev bilmedikçe,
Vicdanen rahat etmedikçe,
Bu dünya düzelmez oğul.
Ecir der ki ben görmem,
Görenlere ne mutlu!
Yanılmayı ar etmem,
Keşke dünya kazansa utku.
Ecir Uğur Küçüksille
Bırakıp gittin beni kapanmaz yarayla,
Unutursun dedin unutursun zamanla.
Sarılıp avunuyorum hala hatıralarına,
Seni unutmam mümkün mü!
Her kapı çaldığında, her telefonda,
Sen diye koşup açıyorum hala heyecanla.
Bilmem ne zaman biter bu karmaşa,
Seni unutmam mümkün mü!
Bir diken değilsin ki! Söküp atayım.
Bir rüya değilsin ki! Geldi geçtiye vurayım.
Bir hata değilsin ki! Gençlik deyip avunayım.
Seni unutmak mümkün mü!
Ecir Uğur Küçüksille
Adeta bir sülük gibisin,
Yapışmışsın sahibine!
Onsuz kocaman bir hiçsin,
Sen ne kadar hayır desende.
Sülüksün işte!
Bitecek bir gün faydan sahibine.
Sonun da onlar gibi olacak,
Gözden çıkarılıp atılacaksın,
İlk hayır dediğin yerde.
Ecir Uğur Küçüksille
Hayatta, arkanda biraktığın cam kırıklarına dikkat et ki ileri de bir gün ayağına batmasın.
Ecir Uğur Küçüksille
Bilmen bu hırsın neye,
Elde etmişsin isteklerini dünya gözüyle.
İstiyorsun hep daha fazlasını,
Mübah diyorsun bu yolda herşeye.
Ben bilirim diyorsun,
Ben olmalıyım diyorsun heryerde.
Egonla üstünlük taslıyorsun,
Konuşuluyorsun heryerde!
O kadar kanıksamış ki insanlar,
Bekliyor senden her kötülüğü!
Sen ben oldum diyorsun ama,
Bir gün göreceksin düştüğünü.
Ecir Uğur Küçüksille
Bazen kelimeler kifayetsiz kalıyor,
Duygularını anlatmaya.
Başın öne düşüyor,
Yüreğin kan ağlıyor,
Bir anda olup bitene.
Neden diyorsun,
Gerçek mi diyorsun,
Anlamaya çalışıyorsun anlamıyorsun.
Derin bir sessizliğe gömülüp,
Uzun uzun dalıyorsun…
Ecir Uğur Küçüksille
Ne çok keşke var hayatta,
Maziye bakınca küllenmiş.
Kiminin acısı yüreklerde hala,
Can yakıcı ve sönmemiş.
Kimi düşünmeden verilmiş kararlar,
Kimi yanlış çizilmiş yollar,
Kimiyse acemice atılmış adımlar.
Hiçbirinin izleri silinmemiş.
Ecir Uğur Küçüksille
Sana ne süslü kelimeler söyleyebilir,
Ne pahalı hediyeler alabilir,
Ne de başını döndürecek sürprizler yapabilirim.
Yalnızca seni seviyorum deyip,
Ömür boyu gözlerine bakabilirim.
Ecir Uğur Küçüksille