TEK SEN KALSAN

Ben yaz beklerken,
Seninle gönül bahçemde.
Sen sonbaharı getirdin,
Döktün bütün ümitlerimi.
Çırılçıplak kaldı dallarım,
Savunmasız ve yapayalnızım.
Tatlı bir dil ararım sulasın diye,
Sözleriyle çorak topraklarımı.
Bir çift ışık saçan göz ararım,
Yeniden yeşertsin umutlarımı.
Hala aklım almıyor,
Nasıl da kırıp gittin ardına bakmadan!
Bir söz verdim kendime,
Dönüp yüzüne bakmayacağım bir daha,
Dünyada tek sen kalsan!

Ecir Uğur Küçüksille

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.