Ne çok yancı var toplumda,
Sülük gibi yaşıyorlar hayatta!
Ne zaman bir başarı olsa,
Sahip çıkıyorlar hemen ona!
Bilgileri olmasa bile konudan,
İzlerler hep uzaktan uzaktan.
İş bitip sunulacağı zaman,
En başta yer alırlar utanmadan!
Hayat felsefesi onların yancılık,
Bütün duyguları yapmacık!
Uyguladıkları tek davranış;
Başarı varsa ben yaptım tamam!
Başarısızlıkta ben yokum, sorumluluk almam!
Ecir Uğur Küçüksille
Dışarıdan izlesen güzel ülke,
Sıkılmaya vakit bulmak mesele,
Akşamdan sabaha gündem değişiyor,
Uyanınca anlamaya çalışıyorsun ne oldu diye.
Alışıyorsun yavaş yavaş bu duruma,
Yapmıştır diyorsun kim olsa!
Şaşırmıyorsun dünya yıkılsa!
Espriyle yaklaşıyorsun olanlara!
Ne acı!
Gülüyoruz ağlanacak halimize!
Laf yetiştirmeye çalışıyoruz birbirimize!
Şapkayı öne koyup düşünmüyoruz,
Ne oldu böyle bize diye!
Ecir Uğur Küçüksille
İnsanlar insanların elinde,
Adeta birer oyuncak!
Kullanıp, işleri bitince!
Bir köşeye umarsızca fırlatılacak!
Bunu herkes görecek,
Sessiz kalıp, sus pus olacak!
Sonra dillerde slogan, dünya güzel olacak!
Hadi canım siz de!
Dünyayı bu insanlık mı kurtaracak!
Ecir Uğur Küçüksille
Sorsan, herkes sütten çıkmış ak kaşık!
Yok kimsenin hayatında ek küçük bulaşık.
Hepsinin hayatları adalet sarayı!
Başkaları kirletiyor dünyayı.
Bahsederler haktan hukuktan!
Yalnız dilde, uygulama yok baksan!
Hele bir de menfaat varsa,
Olur her şey yerle yeksan!
Dolaşıyorlar hep çuvaldızlarıyla,
Korkuyorlar kendileriyle hesaplaşmaya!
Yalanlarla dolu bir dünya kurmuşlar,
Yaşıyorlar hayatlarını doya doya.
Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE
On düşünüp bir kelime etmek gerek bu zamanda,
İstedikleri yöne çekiveriyorlar anında,
Sen kendini anlatmaya çalışıyorken,
Yıpranıyorsun, eziliyorsun toplumda.
Düşene bir de ben vurayım düşüncesi herkesde,
Sorup soruşturmak yok ne olmuş diye!
Sağdan soldan duyup,
Yapıştırırlar damgayı ezbere!
Sonra, haklı çıkmışsın çıkmamışsın,
Hiç önemli değil!
Bir kere kazınırsın insanların aklına,
Silmek hiç kolay değil!
Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE
Güçlüler güçsüzleri eziyor,
Ezilenler sesini duyuramıyor,
Duyanlar güçlünün yanında yer alıyor,
Bu düzene artık yüreğim dayanmıyor.
Bir avuç insan bu düzene isyan ediyor!
Hak, hukuk var diye haykırıyor,
Duyan herkes başını kuma sokuyor!.
Bu düzene artık yüreğim dayanmıyor.
Kime gitsen bir kılıf uyduruyor,
Kısaca beni karıştırma diyor,
Düşenin elinden tutan olmuyor,
Bu düzene artık yüreğim dayanmıyor.
Ecir Uğur Küçüksille
Ben mi yorgunum, yoksa sen mi durgun,
Öyle bakma gözlerime, dağılıyorum.
Buz gibi ellerin, yüzün solgun,
Ne olur söyle artık, korkuyorum.
Neler geçiyor aklımdan bir bilsen,
Deli der, uzaklaşırsın benden!
Geçen her dakika bir gün gibi sanki,
Ne olur söyle artık, bittim beklemekten.
Dudakların mühürlü sanki açılmıyor,
Dilin lal olmuş söylemiyor,
Bu halin beni benden ediyor,
Ne olur söyle artık, yüreğim dayanmıyor.
Kan kusup, kızılcık şerbeti içerim,
Söylediklerini sineye çekerim,
Bir rüyaydı der, kalbime gömerim,
Ne olur söyle artık, ben de bileyim.
Ecir Uğur Küçüksille
Koca dünyaya kurulmuş bir merdiven,
Herkes o merdivene çıkmak derdinde!
Bırak çıkmayı, tırabzanından tutmak mesele,
Ne hikayeler yaşanıyor o merdivende.
Kardeş kardeşi kırıyor!
Dost sırtından bıçaklıyor!
Nasıl ayaklar kaydırılıyor!
Bir basamak çıkmak için o merdivende.
Her çıkan merdiveni yukarı çekiyor,
Alttan gelenler birbirini yiyor.
Ödenen bedeller yükseliyor,
Sonu şaibeli merdiven için şu alemde.
Ecir Uğur Küçüksille
Mevla işi ehline verin der,
Haksızlık etmeyin, kul hakkına girer der.
Kulları dilde söyler,
Uygulamada inkar eder!
Herkes bir isim koymuş kayırmaya,
Kimi diyor bizden!
Kimi diyor alnı kalkmaz secdeden!
Kimi de der emir büyük yerden!
Sonra, hayır bekle yapılan işten!
İlerlemesini bekle ülkeden!
Bıkmadık usanmadık,
Olmayacak duaya amin demekten.
Ecir Uğur Küçüksille
Bir toplumda herkes aynı yolda yürürken,
Birisi alın teri döküp, emek harcarken,
Diğeri arkadan dolanıyorsa!
Birisi hak yememek için dikkat ederken,
Diğeri onların üstüne basıp geçiyorsa!
Toplum bunlara gözünü kapatıyor,
Hak hukuk gözetmeyenleri baş tacı ediyor,
Bana dokunmayan bin yıl yaşasın diyorsa!
Kıyameti beklemeye gerek yok,
O toplum için çoktan kıyamet kopmuştur!
Ecir Uğur Küçüksille