Arabası otomatik olmazsa sürmez
Oteli beş yıldızlı olmazsa gitmez
Lokantası hijyenik olmazsa girmez
Kimdir diye sormayın tabiki Aslı
Doktoru profesör olmazsa gitmez
İlacın prospektüsünü okumadan içmez
Ateş yükselir diye evhamından geçilmez
Kimdir diye sormayın tabiki Aslı
Evi temiz olmazsa içi rahat etmez
Evi toplamadan yatağa girmez
Uyumadan önce nasihat vermeyi ihmal etmez
Kimdir diye sormayın tabiki aslı
Ecir Uğur Küçüksille
Ne kışlar eski kış ne de yazlar eski yaz,
Selamlar bile vurur oldu yüzlere ayaz ayaz.
Eskiye rağbet olsa bit pazarına nur yağar derler ama
Arar olduk eski günleri içimiz yana yana.
Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE
İnsanlık değil, para iş görür OLDU.
Nezaket değil, zorbalık sevilir OLDU.
Doğruluk değil, iki yüzlülük beğenilir OLDU.
Haram değil, helal yiyen ayıplanır OLDU.
Hakeden değil, adamını bulan iş sahibi OLDU.
Uzun lafın kısası,
Ayaklar baş, başlar ayak OLDU.
Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE
Herkesin dilinde bir laf dolaşır da yalan dünya,
Ama devam eder gerçekmiş gibi yaşamaya!
Hırs, ihtiras, kıskançlık gider kırıla,
Hep riya, hep riya, hep riya.
Ecir Uğur Küçüksille
Hiç durmaz gezerler mağaza mağaza,
Ne güneş görürler, ne de alırlar hava,
Stres atmak için harcarlar para!
Bir gariptir avm insanları.
Ne selam vardır orada,
Ne de hoş bir sohbet.
Amaçsızca oradan oraya koşuşturan,
İnsanlardan ibaret.
Sadece tüketmektir orada amaç.
Zamanı,
Hevesleri,
Cebini,
Kısaca her şeyi umarsızca tüketmek.
Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE
Kainat olmuş bir tiyatro,
Yeryüzü kocaman bir sahne.
Yaşayan insanların çoğunluğu figüran,
Azınlığı yönetmen ve başrolde.
Figüranlar da ikiye ayrılır.
Kimileri vardır ne etliye ne de sütlüye karışır,
Sadece oyunu seyreder şaşırır.
Bazen de değişmeyeceğini bilse de,
Konuşarak senaryoyu değiştirmeye çalışır.
Kimileri vardır yönetmen ne derse evet der,
O yanlış yapsa da onu destekler,
Gözleri sadece görmek istediğini görür,
Değiştirmez fikirlerini söylenenler.
En rahat işi yapar yönetmenler,
Figüranları doldurup ortaya sürer.
Sonra da arkasına yaslanıp,
Oynanan oyunu zevkle seyreder.
Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE
Nedir bu yangından mal kaçırma sevdası?
Sanki kendisiyle gelecek parası, mevkisi, makamı.
Bir saniye sonrasından bile emin değilken,
Paylaşılamayan ne ki? Bu kadar büyük kavgası.
Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE
Dik dur hayatın boyunca eğilme,
Eyvallah deme en küçük şey için bile,
Herkes burnu dik, sürtülsün dese de,
Allaha kulluk et, kula kulluk ETME.
Olmasa da cebinde beş kuruş para,
Hayat şartları seni zorlasa da,
Sen çalış, gerisini bırak mevlaya,
Helal ye, harama tamah ETME.
Hep etrafında olur da dostun arkadaşın,
Ta ki düşünceye kadar dara başın.
O zaman herkesi daha iyi tanırsın,
Arkadaşını iyi seç, acele ETME.
Gönlün alçak olsun, herkesi kucaklasın,
Mağrur olup kimseyi aşağılamasın.
Her çıkışın bir inişi var aklından çıkmasın,
Sevgi dolu ol, eziyet ETME.
Mevla demiş bana kul hakkıyla gelme,
Ünvanı ve makamı vermek gerek hakedene.
Sonra nasıl vereceksin hesabı mahşerde,
Adil ol, haksızlık ETME.
Eger varsa elinde mal,mülk, para,
Dağıt ondan mutlaka ihtiyacı olana.
Çok paranın da var imtahanı öbür dünyada,
Eli açık ol, cimrilik ETME.
Uzun değil ömür çok kısa,
Bir bakmışsın gelivermişsin sonuna,
Diyemezsin işim var daha,
İbadet et, ihmal ETME.
Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE
BİR GÜN
Olur da kötülük görürsen birinden,
Ve duygularında samimiysen,
Sakın anlatma kimseye,
Sonra yıkılırsın aldığın tepkilerle.
Hak vermez kimse sana,
Ucu kendine dokunmadıkça.
Duyacağın tek cümle vardır,
Olur böyle şeyler, kafana takma.
Beklemek gerek sabırla.
Etme bulma dünyası bu,
Bir gün ucu hafifçe dokununca onlara,
Nasıl davrandıklarını izlersin, şaşkın bakışlarla.
Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE
Kelimeler kifayetsiz kalır,
Bir tebessüm çok şey anlatır bazen.
Detaylar hep zaman kaybıdır,
Küçük bir sürpriz alır götürür seni senden.
Ne derin cümleler kuracak kadar uzun,
Ne detaylara inecek kadar karmaşıktır hayat.
Hayatta mutlu olmak için,
Sade yaşa, her anın tadını çıkarmaya bak.
Ecir Uğur KÜÇÜKSİLLE